Sikkim en Agra

Dinsdag 29 april 2014.
Op weg naar Sikkim. Er reist nog een Italiaans meisje met ons mee, Flaminia, in een grote jeep gaan we op weg. Eerst zouden er nog twee Amerikaanse meisjes meegaan, maar er was iets mis gegaan met hun visum aanvraag, dus die kunnen morgen pas weg.
Na een lange rit door de bergen, en heel vaak met zeer slechte wegen bereikten we de grens. Nog steeds India, maar tóch een grenspost. Het schudden en shaken houdt de hele dag aan. Onderweg hebben we een drietal gebedshuizen bezocht, allemaal gloednieuw. De wegen zijn bar en boos, maar de gebedsruimtes zijn up to date. Je moet tenslotte prioriteiten stellen.
Eerst bezochten we Shirdi Sai Mandir. Een hele mooie tempel met een plafond van de ruimte, bijna drie dimensionaal geschilderd. Prachtige mozaïeken van Shiva, maar ook van de Himalaya.
De tweede was een soort park genaamd: Siddhesvara Dham Trust, met een enorm groot zittend Shiva beeld, maar dan ook echt enorm. Er omheen stonden 10 tot 15 prachtige tempeltjes. Allemaal replica's van de 4 meest belangrijke Dahms (hindoe zetels) uit de Himalaya. Een soort miniatuur Walcheren, maar dan kon je wel in alle tempels. Erg mooi.
Als derde bezochten we het enorme, heilige beeld van Guru Padmasam Bhava. De Dalai Lama himself heeft hier in 1997 de eerste steen voor gelegd. Deze Goeroe wordt gezien als de grondlegger van het Boeddhisme in Tibet en Buthan. Hij wordt gezien als de 2e Boeddha.
Daarna naar onze slaapplaats voor vannacht: Peiling. Een lange rit van 3 uur schudden en draaien, maar wat een schitterende rit door het gebergte. Jammer dat het steeds diesig was, maar opeens, en nu worden al onze oude Nepal mede reizigers stinkend jaloers, zagen we de vage toppen van de Himalaya. Net als vorig jaar, dat je denkt hé, zijn dat ze nou of zijn het wolken. Een soort van fata morgana.
Later zagen we ze regelmatig, en vanuit onze hotelkamer in the Sunrise Regency kijken we nu op de majestueuze toppen van het hooggebergte. Wat is dit toch mooi.
Pelling stelt als plaatje niets voor. Alleen hotels van waaruit je kunt wandelen of trekken. Morgen verder naar Gangtok. De hoofdstad van Sikkim.

Woensdag 30 april 2014.
Wakker worden, even buiten kijken door het raam en wauw de Kachenjunga top helemaal helder. De zon komt zo op. Kleren aan en naar buiten dus maar. Schitterend. Gisteravond een flinke onweersbui gehad ( ja, weer al) en dat is ons gelukje geweest. Het hotel doet zijn naam eer aan. De lucht is helemaal helder maar een uur of 10 beginnen de eerste wolken zich weer te vormen, en rond 14.00 uur zijn de toppen niet meer zichtbaar. De hotel manager vertelde dat ze al wekenlang niet zichtbaar waren en dat we dus echt geluk hebben gehad.
Tegen de middag vertrokken we naar Gantok. Een kleine 100 km waar we 4 1/2 uur over hebben gedaan. Een schitterende maar weer erg vermoeiende rit.
De incheck in het hotel Park Residency (geregeld via de tourist agency in Darjeeling) verliep erg moeizaam. Ze snapten het papier gewoon niet. Paspoort!!!!! Na drie keer het hele paspoort van Jan bekeken te hebben kreeg hij het weer terug. Permit!!!! Tjonge jonge wat waren ze vriendelijk. Op den duur hebben we het tel. nr Van Miss Darjeeling gegeven, en toen kwam het in orde. We mochten blijven.
Samen met de Flaminia gingen we toen een reis boeken naar zero point, slapen in Yumtang. Na lang zoeken vonden we een travel bureau, terwijl we zaten te overleggen, want het is behoorlijk duur, komt er een jongen binnen of hij mee mag naar noord Sikkim. Prima natuurlijk, wordt het wat goedkoper van. Je mag dus als eenling niet reizen naar noord Sikkim, je moet minimaal met twee zijn. Dus morgen gaat de Maleisische jongen ook mee.
De dame die het regelde dacht dat wij met zijn drieën bij elkaar hoorden en had de prijs op een driepersoonskamer gebaseerd. Nou dat hebben we dus maar zo gelaten, anders werd het weer duurder. Dus morgennacht slaapt Jan met twee dames.

Donderdag 1 mei 2014
Op het moment dat we met onze kleine rugzak van het hotel vertrokken werd het net een beetje droog, dat geeft moed. Het zicht is wel zeer beperkt. Veel laaghangende wolken. We schudden en draaien weer door het gebergte en we bekijken watervallen en lopen over bruggetjes, maar na de lunch gaat het dan toch echt regenen. De rest van de middag is een trieste boel, ook de weg. Misschien kunnen we het beste zeggen: er was een beetje weg.
Wel overal mensen aan de weg aan het werk. Vooral veel vrouwen en veel handwerk. Steentjes klein bikken. Stenen in een doek versjouwen, cement storten, scheppen enz.
Later hoorden we dat er in sept. 2012 een flinke aardbeving is geweest waardoor veel wegen, bruggen en huizen verwoest zijn, dan snappen we dat de weg in zo'n deplorabele toestand verkeerd.
Onderweg moesten we bij een checkpoint weer kopieën van ons paspoort, foto en kopie van visum van India en permit van Sikkim afgeven. Op de terugweg nog een keer. We laten een spoor van pasfoto's en fotokopieën van ons paspoort achter. En dan mag dat dus officieel niet, fotokopie maken van je paspoort. Nou je komt hier nergens hoor zonder een flinke stapel kopieën.
Leuk hotelletje in Yumtang,mountain vieuw, jammer dat het nog steeds regent. Het is hier superstil en koud. We lijken de enige gasten hier in dit stadje.
En nu horen we voor het eerst dat we morgen niet naar zero point kunnen, omdat er nog sneeuw op de weg ligt. Zo doet men zaken hier, dat voelt echt niet fijn aan. Maar goed veranderen kunnen we het niet dus gaan we morgen kijken hoe ver we kunnen komen. Flaminia, het Italiaanse meisje krijgt toch een eigen kamer en dat is wel fijn, want voor zijn drieën zou het toch wel erg krap behuisd zijn. En het blijft maar regenen.

Vrijdag 2 mei 2014.
Om half zes hadden we afgesproken, gaan we eerst door het dorpje wandelen en dan vertrekken we om 6 uur. Het was nog net niet droog om half zes, maar het was wel helder en toen we op pad gingen om 6 uur, was het droog. Een schitterende tocht langs de rododendrons die hier veel kleiner zijn dan in Nepal, meer struiken. We kwamen Yaks tegen, voor het eerst dat we die dieren zien in hun natuurlijke leefomgeving en in een piepklein dorpje ontbeten we naast de kachel. Oplaaiend houtvuur rond de ketel. We hebben allemaal laarzen gehuurd om door de sneeuw te baggeren.
Na nog eens 1 1/2 uur omhoog meanderen kwamen we op het punt waar de weg verder nog bevroren en besneeuwd was. Wandelen dus. We klommen tegen de heuvels en lieten ons gillend naar omlaag glijden. Dikke pret. Maar op zo'n 4000 meter hoogte klim je niet zo gemakkelijk,slijk meer en al snel stonden we te hijgen. We liepen nog wat verder en de twee jonkies gingen nog een stukje klimmen met de gids. Jan en ik gingen langzaam aan terug naar het beginpunt. Daar was het inmiddels erg druk geworden met Indiërs die ook op vakantie zijn.
Er stonden stalletjes met koffie, thee en sterke drank. Lekker koffie gedronken en inmiddels werd duidelijk dat wij ook een attractie waren. Velen kwamen zich voorstellen en wilden met ons op de foto!! Hahaha we hadden het er maar druk mee.
Toen we weer compleet waren gingen we op de weg terug. Eerst onze laarzen weer inleveren en schoenen ophalen, toen naar het hotel voor een lunch en inmiddels was het weer bewolkt geworden en later op de terugweg ging het weer regenen. De weg die geen weg was werd een modderpoel en de vele jeepjes baggerden zich een weg door de blubber. Vanaf Lachung (de hoofdstad van Sikkim) was de weg weer redelijk heel en ging het een stuk sneller. Om 19.00 uur waren we weer terug in Gangtok. Moe, redelijk gebroken van het schudden, maar toch zeer voldaan. Jammer dat we zero point niet hebben gehaald, volgens de gids was het nog maar twee uur rijden geweest. Uiteindelijk ondanks alle tegenvallers is het een schitterende tocht geweest. We kwamen er vanmorgen met de zon, toen we vertrokken begon het licht te sneeuwen. We werden nu verwacht in het hotel in Gangtok.

Zaterdag 3 mei 2014.
Na een lange stille nacht, alle elektriciteit was uitgevallen, redelijk vroeg wakker. Na wat strubbelingen over de was, die ik dus echt niet uit ga pakken onder toezicht van 5 mannen en waar we ook beslist geen €10,- voor betalen, zijn we lekker uitgebreid echte koffie gaan drinken. Mmmmmm wat een verwennerij.
Vervolgens hebben we een taxi geboekt voor morgen, ook daar moesten zich minstens 5 à 6 mannen zich mee bemoeien. Ja-ah 5 am. Not pm? No 5 am. Dan kun je geen shared car, nee dat wisten we.
Vervolgens besloten we om toch maar de reis naar Rumtek te ondernemen. Maar 24 km. Maar toch wel 1uurtje rijden. Tja het gaat gewoon niet zo snel in de bergen.
We zijn op de taxi standplaats in een shared jeep gaan zitten, er zat nog 1 meneer in, en dan is het wachten tot hij vol is, maar dit kost dan ook maar 50 roepies pp, dat is zo'n €0,60.
De jeep is vol als er met de chauffeur meegeteld 11 mensen in zitten, okee kind op schoot 12. We moesten maar een half uurtje wachten.
Precies voor de Monestry stopt de jeep. Dit is het klooster van de leider van de uit Tibet gevluchte Kagyupa-sekte. Hij kreeg de beschikking over een stuk land en stichtte daar in de jaren '60 een exacte replica van het klooster Tsruphu in Tibet. India wilt echter niet dat de Karmapa hier in zijn eigen klooster komt wonen, omdat het te dicht bij China is en het de verhouding met China niet wil verstoren. Het klooster is echter een belangrijk opleidings instituut voor hogere Buddhistische studies.
Er wonen en studeren monniken van alle leeftijden. Ze zijn erg vriendelijk en welwillend, we mochten overal kijken en ze probeerden zo goed mogelijk onze vragen te beantwoorden. We mochten zelfs gewoon zonder toezicht in de bibliotheek op de 5e verdieping.
Het klooster zelf is fantastisch, zo ook de bewoners.
Teruggekomen, weer met de shared jeep, zijn we nog even aangifte wezen doen van de vermissing van onze telefoon. Op deze manier krijgen we een goede vergelijk van het werk van de politie. Hier werden we meteen geholpen en werd de vermissing meteen geregistreerd. Twee A4 tjes met een speld ertussen en een carbonpapier. Ongeveer als volgt:
Aan de dienstdoende officier, ik verzoek u vriendelijk om notitie te nemen van het verlies ..... Bla blablablabla .... Ondertekend door Jan Provoost, burgemeester van Middelburg!!!!!!! Wauw dat laten we maar zo.


Zondag 4 mei 2014
Op reis maar weer. We werden dus om 5 am door de taxi opgepikt en naar het vliegveld Bagdogra bij Siliguri gebracht. Een reis van ongeveer 5 uur. Nou dat viel dus reuze mee, bijna geen verkeer nog op de weg en om 9.00 uur zaten we op het vliegveldje, we vertrekken pas om 12.15 uur. We hoopten op WiFi, maar helaas, niet dus.
Een prima vlucht gehad, na nog geen 2 uur staan we in Delhi. We kunnen snel om de bagage en een pre-paid taxi regelen, tot zover ging alles boven verwachting. We werden afgezet bij het railway station New Delhi en toen begon de ellende.
Bij het naar binnen gaan moesten we de kaartjes laten zien en die meneer vertelde ons dat onze trein die om 18.40 uur zou vertrekken, nu al 9 uur vertraging had vanwege het slechte weer in het noorden. Het beste konden we ons kaartje bij een speciaal bureau omwisselen voor de trein 7.15 of 8.15 vertrekkend van station oud Delhi.
Wij balen natuurlijk maar oke, bedankt meneer voor het advies en daar gaan we dan.
Bij het bureau werden we vriendelijk geholpen, maar helaas waren beide treinen volgeboekt. Ook die voor de volgende ochtend. Wat nu, onze hele reis hangt aan elkaar van opeenvolgende hotels en reizen.
Met de taxi dan? Veel te duur. Een auto met chauffeur? Iets minder maar toch...... Geen andere opties. Dan maar voor heel veel geld een auto met chauffeur.
Nou de hoofdweg van Delhi naar Agra is een ramp. Het is vierbaans, maar alles rijdt en loopt erover. Riksja's, kamelen, paarden vrachtwagens, koeien natuurlijk en mensen steken over, brommers enz enz. Het schoot dus voor geen meter op. 220 km. 5 uur rijden. Ergens onderweg kwam bij ons het besef dat we vreselijk opgelicht zijn. We hadden natuurlijk eerst zelf op het station moeten gaan kijken of die trein echt vertraging had. We zaten ons op te vreten en India is opeens weer een stuk minder leuk.
Om het nog mooier te maken, kwam er een onweersbui. Het weerlichtte al een hele poos, maar toen brak de regen los en ..... De ruitenwissers deden het niet. We reden natuurlijk gewoon door!
We zijn er gekomen en het werd weer droog, maar toen wist hij niet waar het hotel was. Hij probeerde ons nog op een tuk tuk te zetten, maar daar hadden we geen zin in.
Uiteindelijk zijn we dan toch aangekomen. Suriyam Palace, weer een hokje zonder ramen.
Morgen de Taj Mahal bezoeken.

Maandag 5 mei 2014.
Heerlijk om weer even WiFi te hebben. Even contact met het thuisfront, even reacties op waarbenjij.nu lezen, even skypen.
We hebben nu vast besloten dat we na Sri Lanka naar huis gaan. Dat houdt dus in dat we 1 maand eerder terug komen. We willen niet nog een keer naar India en het is dan ook wel mooi geweest. We hebben een mails verzonden naar WTC (World Ticket Center) om de reizen om te boeken. We hopen dat dat lukt.
Na dit alles zijn we de Taj Mahal (Kroon van het paleis) gaan bezoeken, wat een prachtig praalgraf. Shah Jahan liet het bouwen na de dood (1661) van zijn geliefde, koningin Mumtaz Mahal (parel van het paleis). 22 jaar is aan het graf gewerkt door 20.000 arbeiders en 37 architecten. De mooiste materialen werden er voor aangevoerd. Het witste marmer, het mooiste zandsteen, de beste edelstenen. Het is dan ook werkelijk een schitterend gebouw. Shah Jahan zelf is later door zijn zoon ook bijgezet, naast zijn geliefde vrouw.
Verder hebben we Agra fort (het rode fort) bezocht. (1565). Een enorm groot fort, gebouwd onder het bewind van Akbar, van massieve blokken rood zandsteen. Kleinzoon Shah Jahan heeft binnen het fort bijna alles vervangen door stralende witte marmeren bouwwerken. Eigenlijk zijn alleen de vestingswallen, het hoge poortgebouw en slechts 1 paleis bewaard gebleven. De rest is van wit marmer gebouwd dus door Akbar's kleinzoon.
Het is hier inmiddels weer 41*C. Heet hoor.
Tussen de middag in een klein restaurantje gegeten. Wat je dan allemaal ziet langskomen. Echt geweldig om dat kleurrijke volk te bekijken.
Vasthoudend zijn de verkopers, tuktuk chauffeurs, bedelkinderen. Vooral die laatsten hebben we het wel moeilijk mee.
Morgen weer verder reizen, met de trein van 5.05 uur, ja dat betekend om 04.00 uur weg uit het hotel, naar Jaipur. Daar hopen we dan om 09.30 uur aan te komen.