Jodhpur - bleu city en Jaisalmer - golden city

Zaterdag 10 mei, Jodhpur
Na een kort nachtje in de slaaptrein, van 23.45 tot 5.05 uur, waarbij ook niet veel van slapen kwam omdat wij niet zo gewend zijn aan het geslinger en gestamp van zo'n trein, kwamen we dan dus zeer vroeg in Jodhpur aan. We werden zeer gastvrij ontvangen in het guesthouse en mochten gelukkig al in onze kamer. Echt een heeeeele nette kamer met mooie badkamer. Het HEM guesthouse
Dit huis is heel netjes en heeft op het dakterras een restaurant met een waanzinnig mooi uitzicht.
Vandaag doen we helemaal niets. We rusten en genieten van het uitzicht.
We komen steeds dichter bij de woestijn nu en de temperatuur loopt 's middags op tot 43*C. We zitten niet zover van de Pakistaanse grens, en we merken dat we steeds meer in moslim gebied komen, al was het alleen al door de dringende oproep van de moskee vanmiddag.
Als de avond valt begint het te weerlichten en af en toe een klein beetje te regenen. We eten onder een overkapping in de warme wind en met een spectaculair uitzicht.

Zondag 11 mei 2014
Moederdag.... Ze waren me niet vergeten! Vanmorgen werden we door een vriend van de hotelhouder rondgeleid door de bleu city, de oude binnenstad waar ook ons guesthouse zich bevind. Zeer smalle steegjes met panden ertussen die al tussen de 200 en 700 jaar oud zijn. Maar ook nieuwe panden. Alle huizen zijn van die typische vierkante gebouwen met een verschillend aantal verdiepingen en dakterras. Wij bevinden ons in de hindoeïstische en jainistische wijk, een stukje verder is de moslim wijk.
Jainisme, wij hadden er nog nooit van gehoord, maar met 8 tot 10 miljoen aanhangers is het een kleine maar belangrijke wereld religie. Hier laten de mensen die zich tot deze godsdienst bekeren, ook hun naam veranderen in Jain. Zo heten dus ook de eigenaren van dit hotel, en het reisbureau waar we onze trip boekten in Darjeeling.
De gids vertelde dat het voornamelijk mensen zijn uit het bedrijfsleven (caste) en die zich ook inzetten voor de arme mensen. Maar ook Mahatma Gandhi was aanhanger.
Lopend dus door de smalle straatjes, we kwamen in een 8 verdiepingen tellend pand waar stoffen werden verkocht en we kregen de meest fantastische dingen te zien. Volgens de verkoper werden er veel kleden gemaakt voor de bekende modehuizen. (DKNY, Louis Vuitton, Herome?, Italiaanse modehuizen enz.) voor deze bestellingen maakt hij altijd een kleed of twee teveel, tja misschien hadden we moeten kopen, maar op de een of andere manier is ons vertrouwen geschonden. Neemt niet weg dat het prachtige kleden waren. Zijde, yakwol en zijde, pashmina enz. Verder zijn we bij een art school geweest en een kruiden handel. Toch wel leuk hoor, al die verkoop technieken, en je steekt er altijd wat van op.
We weten inmiddels ook waarom die witte paardjes er zo mooi uitzien. De bruidegom gaat op zo'n paardje zijn bruid halen. Sprookjes bestaan dus toch, en de prins op het witte paard ook.

Maandag 12 mei 2014.
Wat ben ik vannacht ziek geworden, voor mijn gevoel heb ik de hele nacht op de toilet doorgebracht. Uit alle openingen in mijn lijf kwam tegelijkertijd een complete leegloop op gang.
Ik ben zo slap als een vaatdoek.
De mensen hier zijn zeer behulpzaam, zo hoeven we niet om 12.00 uur uit te checken, maar mogen we de kamer aanhouden tot we naar de nachttrein gaan.
Jan en ik besluiten om de kamer nog een nacht te huren en morgen met de auto naar Jaisalmer te gaan. De treinticket wordt geannuleerd, dit alles met behulp van meneer Jain, de eigenaar.
Ik lig een hele dag op bed gammel te wezen, Jan gaat er af en toe even op uit maar blijft ook veel hier. Geen bezoek dus aan het fort wat we van plan waren vandaag. Buiten is het te warm om met een lege maag en een gammel gestel rond te lopen.
Morgen dan naar Jaiselmer, een woestijnstad op de grens van Pakistan en India, nog een beetje warmer dus en daar is ook weer een fort, nog bewoond zelfs door zo'n 3000 mensen.
Gister spraken we twee Argentijnse meisjes die er net vandaan kwamen en zij vertelden dat je daar tussen 11.00 uur en 17.00 uur gewoon niet buiten kunt komen.

Dinsdag 13 mei 2014, Jaisalmer
Oke, vannacht goed geslapen en vanmorgen ontbeten, toast met thee, alles blijft er in. Op weg met de auto. We zijn heel blij dat we deze rit overdag doen in de auto, de weg is erg goed en onder onze ogen veranderde het landschap naar woestijn. Nog wel wat bomen, maar de ondergrond werd steeds kaler.
Heel veel stenen, gestapelde muren, steenzagerijen. De bebouwing wordt steeds minder. De chauffeur moet toch goed opletten, niet alleen op de auto's en brommers, maar vooral op de andere deelnemers in het verkeer die zich nergens wat van aantrekken, zoals natuurlijk de vele koeien, geiten,schaap kuddes, af en toe kamelen en zelfs hier en daar een pauw.
Ook moesten we een colonne legertrucs passeren,nou dat waren er wel een stuk of 40. We bleven van rechts naar links zwenken.
We zijn ook nog even gestopt bij zandduinen, hun rimpelige oppervlak, net golvend water. Er lagen daar heel wat dode takken met hele scherpe punten. Later ontdekte ik dat enkele van die punten dwars door mijn schoenzool heen waren geprikt. Ik voelde ze in mijn voet, maar net zo dat ze me niet verwond hebben.
Na een kleine 5 uur waren we er dan toch.
Jaisalmer, de golden city.
Bijna alles is gebouwd van geel zandsteen. Het grote, geheel bewoonde fort rijst boven de woestijnvlakte uit, sprookjesachtig. 800 Jaar geleden werd het gebouwd. De belangrijkste bron van inkomen was de karavan handel op de specerijen route.
Het is of je één van de sprookjes van Sheherazade binnenstapt. Hier lopen ook nog heel veel mannen in traditionele kleding en met kleurige tulbanden. De wind die hier voortdurend waait maakt de kleding van de vrouwen nog mooier, wapperende sjaals en rokken in de meest fantastische kleuren.
Morgen gaan we ons in de woestijn wagen, eerst 60 km met een jeep, dan 1 1/2 uur met een kameel, zonsondergang ..... hopelijk, het is hier gesluierd, de zon komt er niet fel door en dan slapen in de open lucht onder de sterren, geen lantarens. Nou dat is morgen dus.
Druk is het hier niet, we zijn de enige gasten in Hotel Jeet Villa, weer zo'n kamer zonder raam. Netjes maar donker en ongezellig.

Woensdag 14 mei 2014.
De woestijn in, maar eerst een ontbijtje bij elkaar scharrelen. Als we terug komen in het hotel horen we dat er nog een echtpaar mee wilt maar die kunnen morgen pas. Voor ons geen probleem, we vinden het prettiger om met meer te gaan. Morgen dus naar de dessert.
Vanmiddag zijn we met een tuk tuk langs alle mooie plaatsen in Jaisalmer gegaan. 3 verschillende Haveli's (haveli betekend wind leerden we, een haveli is dus een huis met veel ramen waar de wind door kan). De mooiste van de drie was de Patwon Ki Haveli. 5 prachtige woningen naast elkaar helemaal vol met opengewerkt zandsteen en zandsteensnedes. Volgens het boekje was het ooit het bezit van een brokaat koopman, maar de gids die we inhuurden wist een veel spannender verhaal te vertellen, over maffia en opiumhandel. Het hing in dat gebouw vol met vleermuizen en toen Jan een foto wilde maken werden ze opgeschrikt door het licht. Gelukkig maar 2 die andere paar honderd bleven hangen.
We bezochten ook nog het kunstmatige meer, daar werden net weer filmopnames gemaakt voor een Bollywoodfilm. We raakten er aan de praat met 3 jonge mannen die in het fort wonen en nu behulpzaam waren bij de film, sjouwen van spullen ed. Zij vertelden dat er heel vaak film worden opgenomen rond het meer van Jaisalmer.
Lekker gedineerd op een dakterras met uitzicht op het fort. Al bijna een hele week slaat 's avonds het weer om, ook nu begon het weer te donderen en grote regendruppels vielen, maar het zet niet echt door.
In het hotel gekomen nam de hotelier de tijd voor ons, wel 20 keer WiFi proberen, maar dat lukte een hele dag al niet, gister ook niet en nu dus ook niet. We kwamen te praten over het huwelijk en hij vertelde alles over zijn huwelijksfeest (5 dagen), de ceremonie en het tot stand komen van een huwelijk. Dit wordt gearrangeerd door de ouders, en de horoscopen moeten op elkaar aansluiten.
Hij liet ons vele vele foto's zien. Ook hij als prins op het witte paard, dat heeft toch wel wat hoor. De bruid behangen met goud en zilver, tja incredible India.
Volgens Jan zouden ze om het sprookje compleet te maken die smerige koeien in de straten moeten verbieden. De beesten scheiten overal en halen alle afvalbakken, (jawel .... Afvalbakken!!!!!!) voor zover die gevuld zijn, leeg. Ze stinken, zijn onhygiënisch en lopen altijd in de weg. De mensen die we spreken zeggen dat zij de lekkerste melk hebben omdat het voedsel niet eenzijdig is, tja dat is ook een standpunt.

Vannacht een enorme regenbui gehad, we denken dat het dakterras behoorlijk vol stond en de trap naar beneden afvoerputje werd, onze kamer stond op een gegeven moment voor 1/4 in het water. De elektriciteit viel natuurlijk ook weer uit. Gelukkig zijn er nood agregaten, maar de airco werkt daar helaas niet op

Donderdag 15 mei 2014 / Vrijdag 16 mei
Om half drie vertrokken we voor de dessert safari, uiteindelijk toch met zijn tweetjes, de Fransen hadden maagproblemen en gingen dus niet mee!?
Op pad met de Jeep. We bezochten eerst de Royal Cenotaphs Bada Bagh. De gedenk paviljoenen van de Maharadja's van pakweg de laatste driehonderd jaar. We bezochten een bewoonde village, en een onbewoonde village. In deze laatste worden veel films opgenomen, oa Slumdog Millionaire is voor een deel hier gefilmd. Er staan volgens de gids 84 van zulke lege steden. Het verhaal gaat dat een sultan wilde trouwen met een meisje uit één van deze dorpen, maar dat kon niet vanwege geloofs- en afkomst verschil. De Sultan wilde toch doorzetten, maar toen zijn op 1 nacht alle 84 dorpen leeggelopen. Waren ze allemaal gevlucht? En waarheen dan? Dat verteld het verhaal niet.
De woestijn ligt vol goudkleurig gesteente. Er worden hutten, huizen maar ook super grote ressorts gebouwd. Dat zijn de huidige Maharadja's, hoteleigenaren. Gelukkig maken ze mooie bij de woestijn horende gebouwen. Fort achtig, kasteel achtig, en in het gouden gesteente wat hier overal voor de pak ligt.
Rond 5 uur arriveren we bij de kamelen. We stappen over van de Jeep naar de kameel voor een rit van ruim 1 uur. Schommelend op het schip der woestijn voelen we de warme wind en beleven we de woestijn op een unieke manier. We trekken door schitterende zandduinen, ongerept en laten daar de voetstappen van de kamelen achter. Over enkele uren is daar weer niets meer van te zien. Als we onze eindbestemming bereiken is de Jeep daar ook en de woestijngids is alvast begonnen met koken. Een rechthoekig gat in de grond van 20 x 15 cm is het fornuis. Dode takken en droog gras fungeren als brandstof. Heerlijk thee gedronken en verse chips gegeten. Maar ook tjapatas (soort pannenkoekjes) en een goed gekruid aardappelmengel.
De gids vroeg me een brief in het Engels te schrijven voor zijn vriendin in Polen. Hij kon niet lezen en schrijven maar kan de letters wel overtypen in een email, with a little bit of help from his friends. Een eervol karweitje dus.
Het werd al snel donker en op kauwende kamelen na is het dan vol komen stil. Het weerlichten heel erg in het uiterste noorden, maar wij gingen slapen op twee veel te korte bedden met een matras erop en twee hele dikke dekens. De gids op een kamelenkleed op de grond vlak aan ons voeteneinde, de chauffeur in de Jeep, de kamelen een meter of 5 bij ons vandaan. Een bed in de open lucht. De wind wakkerde flink aan en de dekens kwamen goed van pas. Om een uur of 10 hing de bui pal boven ons en ging het regenen, snel alle dekens en wij zelf in de jeep gepropt. Na een uur alle dekens enz. weer naar buiten en verder slapen. Wind, regendruppels, uiteindelijk trok de bui in het zuiden helemaal weg en werd het nog een heldere nacht met maan. Sterren viel een beetje tegen.
Ochtend, om 6 uur werden we wakker, de gids was thee aan het zetten, de zon kwam op achter de duinen. Na het ontbijt met de Jeep terug, wat een ervaring. Om half negen waren we weer terug in het hotel, eerst douchen, alles staat stijf van het zand en stof en dan ........ Slapen! Eind van de middag en vannacht reizen we terug naar Jaipur.